“Varkentje vetklep”, zeg ik terwijl ik nog één keer mijn buik naar voren doe en een grote rol tussen mijn vingers vastpak.
“Hé
Frederique!” hoor ik dan iemand achter me uitroepen.
Ik
trek gauw mijn shirt omlaag, schuif rechtop in mijn stoel en kijk om, recht in
het gezicht van Bart, mijn ex. Zijn haar is korter, maar zijn lach is nog net
zo sexy als toen wij samenwoonden. In zijn handen houdt hij een baby en een
peuter.“Hallo, Bart, hoe is het met je?” vraag ik.
“Goed je te zien, Bart”, zegt Carien, “alleen was ik net op weg naar het toilet”. Ze staat op.
“Oh”, zegt Bart, “doe mijn vrouw daar de groeten”.
Carien knikt en loopt weg.
“Zo, dus je bent getrouwd?” zeg ik.
“Ja, vorig jaar”, zegt hij, met een knik op de peuter, “we vonden het leuk als hij erbij kon zijn, maar we hadden te laat door dat zij eraan kwam”.
Ik glimlach, geloof ik.
Lees verder op ze.nl: http://www.ze.nl/p/141355/thirty-love:_dat_had_jij_kunnen_zijn