“Trek hem eruit dan”, zeg ik ongeduldig.
“Weet je het zeker?” vraagt ze.“Natuurlijk”, zeg ik, “het is er toch maar één?”
“Hmmm, even checken, hoor”, zegt Hannah en buigt zich dichter naar me toe.
Ik duw haar weg, maar ze heeft mijn haar nog vast en die wordt meegetrokken.
“Au”, zeg ik.
Triomfantelijk houdt Hannah de haar omhoog: “dit is hem nou. Wil je hem bewaren?”
Ik kijk naar de lange dunne haar. Hij is inderdaad onmiskenbaar grijs, zilverkleurig bijna.
“Vanmorgen zeiden ze nog ‘u’ tegen me bij de Albert Heijn to go”, mopper ik.
“Dat zeggen ze daar standaard”, probeert Hannah me gerust te stellen.
“Nou, tegen het meisje voor me zei ze gewoon ‘je’ en ‘jij’, hoor”.
“Die was zeker twaalf?”
“Dat zou kunnen, ja”, geef ik toe.
Lees verder bij ze.nl: http://www.ze.nl/p/147326/thirty-love:_eerste_grijze_haren